De geelbuikvuurpad -

"onze" enige vuurpadsoort, met uitsterven bedreigd

De geelbuikvuurpad was ooit wijdverspreid in het gebied van Eschweiler en Stolberg. Tegenwoordig komen er nog maar een paar in het Stolberg-gebied voor. De geelbuikvuurpad wordt in Noordrijn-Westfalen met uitsterven bedreigd. De gebeurtenissen in de omgeving van Stolberg zijn daarom van nationaal belang. Om de natuurlijke ontwikkeling van de bestanden en de verspreiding van de soort positief te beïnvloeden, worden, als ondersteunende maatregel voor deze soort, dieren uit de regionale bestanden gefokt en vervolgens opnieuw uitgezet in twee geschikte gebieden.

Besatz eines Gewässers mit Gelbbauchunken © Biologische Station StädteRegion Aachen e.V.

Persbericht "Stolberger Gelbbauchunken bekommen Verstärkung" vom 29. Juli 2019 (in het Duits)

Voortplanting door fokken

Voor broeddoeleinden werden geelbuikkikkervisjes in het najaar van 2017 uit de bestanden in de regio gehaald. Deze dieren overleefden niet in het wild, dus de donorpopulatie werd niet geschaad door het verwijderen van dieren. Bovendien wordt 10 tot 30 procent van de gefokte dieren teruggegeven aan de respectievelijke donorpopulatie. Bij de volwassen dieren die van de kikkervisjes zijn grootgebracht, worden geelbuikpadden op een gecontroleerde manier gefokt in fokfaciliteiten, dwz. "ex situ". Er wordt gebruik gemaakt van een methode die al met succes is toegepast, waarbij zowel de donorpopulatie als de gefokte dieren worden gecontroleerd.

De fokkerij wordt enerzijds uitgevoerd door de projectpartner, het Ministerie van Milieu van Noordrijn-Westfalen (MULNV NRW) in het soortbeschermingscentrum Metelen van het Staatsbureau voor natuur, milieu en consumentenbescherming Noordrijn-Westfalen (LANUV NRW ), en voor risicospreiding door een particuliere kweker. Het is daarom belangrijk om “stapsteen biotopen” te creëren zodat de dieren veilig van de ene habitat naar de andere kunnen migreren.

Overigens: Stapstenen en loopgangen voor de geelbuikvuurpad, vroedmeesterpad en rugstreeppad worden ook gebruikt door bijvoorbeeld veldvogels en insecten. Wanneer akkerbouwholten vollopen met regenwater, kunnen amfibieën ze gebruiken als paaiwateren. De larven moeten zich gewoon snel genoeg ontwikkelen.

Hervestiging kan de 'inheemse bevolking' redden

Tussen 2019 en 2024 worden jaarlijks minimaal 350 dieren gefokt. Door goede voeding kunnen de vrouwtjes meer eieren produceren dan in het wild. Bij fokken in een faciliteit worden de gevaren voor de dieren erg laag gehouden en worden de overlevingskansen enorm vergroot.

Voordat de fokdieren in het wild worden vrijgelaten, is uitgesloten dat er nog geelbuikvuurpadden in de nederzettingsgebieden voorkomen.
Ze worden hervestigd in beschermde gebieden waar bewezen is dat er ooit geelbuikvuurpadden zijn gevonden. Vóór hervestiging worden alle noodzakelijke structuren aangebracht die de padden nodig hebben om te leven. Paaiwateren en open gebieden waren in de loop van de tijd verloren gegaan omdat het gebruik in de gebieden was stopgezet.

De geelbuikvuurpadden worden als kikkervisjes en jonge padden in de wateren van de doelgebieden ingezet, zodat ze zich in het gebied gewennen en ervoor kan worden gezorgd dat het herintroductiewater ook door de fokdieren wordt gebruikt voor hun eigen voortplanting.

Paarung von GelbbauchunkenHet paren van de geelbuikvuurpadden vindt plaats in het water. Het mannetje omklemt het vrouwtje voor de achterpoten. © Andreas Koch